Heb ik jullie al eens verteld over Neri en Yana?
Ze zijn twee bijzondere Papua's.
Zo gewoon... lijkt het.
Neri en Yana zijn ongeveer vijf jaar geleden getrouwd. Zelf hebben ze geen kinderen.
Toch zijn ze altijd druk met hun 23 kids..... Hier wonen ze nu nog:
Per 31 januari moeten ze hun huis uit. Dat vertelden ze ons een paar dagen geleden met tranen in hun ogen... Ik kwam gewoon even buurten en ben er niet op voorbereid. Ik heb ook geen oplossing en raak een beetje in paniek....
Marcel wil jij bidden? 46 kinderogen + Neri en Yana kijken me hoopvol aan.
Misschien denken ze wel: Marcel heeft Enius ook geholpen met het bouwen van z'n nieuwe huis...
Ik voel me een beetje verlegen met de situatie en brabbel iets van:
Ok... Heer ik snap hier ook niets van. Ik heb geen idee hoe het moet..
U belooft dat als we U aanroepen er antwoord komt.
Ik weet niet hoe ik moet helpen of wat Neri en Yana en hun kids moeten doen.
Alstublieft geef een oplossing voor deze geweldige mensen...
Amen
Met ongeveer een week te gaan belt Neri me vandaag op. Ik ben net wakker, slecht geslapen vanwege m'n vinger (Blogpost daarover volgt..) en neem een beetje geirriteerd de telefoon op.
Met Marcel...
Hoi Marcel, met de Bupati...(Burgemeester)
Zucht.....hahaha .Hoi Neri, wazz upp?
Kun je me helpen vandaag? Ik heb hout en we gaan beginnen met bouwen. Een noodhuis.
Het is altijd leuk om naar Neri toe te gaan. Neri is een grappige kerel en weet je altijd aan het lachen te maken. vaak kom ik met buikpijn van het lachen bij ze weg...
Eerlijk is eerlijk regelmatig ook met een betraand gezicht dat ik bewaar voor als ik op weg ben naar huis. Ieder kind heeft z'n eigen verhaal en daarnaast komen er regelmatig andere straatkinderen om hulp aankloppen. En nooit tevergeefs! In Wamena zijn er tussen de 500 en 800 straatkinderen, ze houden zich in leven met kartonnetjes op motoren leggen, auto's wassen, stelen, sex voor eten en ga zo maar door.
Neri en Yana krijgen bijna geen hulp, niet van de regering of de kerk, soms van een paar vrienden. Yana is leerkracht op een school en van haar salaris plus van de benzine die ze bij hun huis verkopen, zorgen ze voor 'hun' kids. Regelmatig 'vasten' ze zodat hun kinderen kunnen eten.
Nou ja, terug naar vandaag. Ik kom aan bij Neri en Yana. Ze zijn enthousiast, ze gaan een noodhuis bouwen. Ik vraag: Waarmee?
Ze kijken me verbaasd aan... Met hout natuurlijk....de kids zijn al naar de nieuwe lokatie om de grond klaar te maken.
Met allerlei vragen in m'n hoofd beginnen we de stapel in de auto, die ik kon lenen, te laden.
Neri ziet me denken en als we bij de nieuwe lokatie zijn aangekomen, zegt hij:
We hebben toch gebeden, dus God gaat antwoorden, geloof je dat niet?
Hij krijgt een grote smile op z'n gezicht.
Eerlijk? vraag ik
Tuurlijk! zegt hij.
Ik weet het niet zeg ik.....
Nou ik geloof het wel zegt tie...Geeft me een klap op de schouder en roept de kids bij elkaar.
Later stuurt hij me een sms-je. Gereedschappen kunnen we lenen. We hebben ook al spijkers, 150 platen zink voor het dak, zand, stenen. Er komt ook een timmerman helpen.. We hebben alleen nog een kub balken van 5 bij 5 nodig.
Wat denk jij. Komen die balken er? Komt dat noodhuis er?
En dan?
We houden je op de hoogte!!
Update: http://familiekooijmans.blogspot.com/2014/03/neri-en-yana-vervolg.html
2 opmerkingen:
Dat noodhuis dat komt er zeker weten. En later ook een vast onderkomen. God laat Zijn kinderen niet in de steek en al helemaal niet als ze zonder zelfgewin kinderen die niet van henzelf zijn opvangen zonder er zelf beter van te worden.
Wat een ontroerend verhaal!
We bidden jullie de zegen van de HEER toe bij al jullie werk!
Een reactie posten