Vandaag was bloedprikdag. Met z'n zevenen naar het lab in het ziekenhuis om bloed te prikken. Voor iedereen eerst een ponskaartje! Je kunt je voorstellen dat we er een beetje tegenop zagen. Maar surprise, surprise... Marcel en Leon waren al iets eerder om de ponskaartjes te regelen en zelfs het bloedprikken ging fantastisch. Naomi was eerst en liet de volle wachtkamer flink zweten...(zou het echt zo zeer doen?)Ze schreeuwde heel hard, totdat ze het prikje kreeg en de buisjes bloed werden afgetapt, want dat was wel heel interessant. Binnen een half uur stonden we allemaal weer buiten en verslonden we een broodje pasta!(we moesten nuchter verschijnen)
Ook weer gehad....
2 opmerkingen:
hahahahaha, we zien het helemaal voor ons!
Nou dat was moedig!! Ik heb bewondering voor jullie!
Een reactie posten